අතිශය අභ්‍යන්තර පරීක්ෂණය

මට මැරෙන්නට ඕනෑ

කිසිවෙකුත් නොවන මිනිසෙක් ලෙස

අපේ මුතුන් මිත්තන් වාගෙම

ශිෂ්ටාචාරයේ නොවැදගත් අංශුවක් විදියට

උමතුවකි ජීවය

උමතුවකි ජීවයේ අර්ථය

මේ හුස්ම වැටෙනා තානය

උමතුවක් නොවන්නේ කොහොමද ?

මට නවත්තන්නට ඕනෑ

මේ සිහින ලුහුබඳින ගමන

කඳු උරිස්සක සැඟවුණ

පහළ හුදෙකලා නිම්නෙක

බාලොලියා මල් පිපෙන තැන්නට

ඔබේ අතින් අල්ලන් යන එක

ඒ මගේ අවසාන සිහිනය

හිනාවක් වර නැගෙන මොහොතක

ඔබේ කටහඩේ තාලෙට

ගිටාරේ තත් බිදින එක මිස

මට තවත් වෙන මොනවද ?

කාටවත් නොදැනෙන

කවුරුවත් නොදකින

මේවගේ කවිත් ලියවේවි ඉදහට

ඉර එළිය ඉරි අඳින හවසට

ඒ මගේ අවසාන සිහිනය !